Eg hadde vært hos han for ikkje så lenge siden, han virka ganske fin då. Han va den store gamle, me store kinn.
Han sa mye den gangen, han har aldri snakkt så mye til meg som den gangen.
Men denne gongen sa han ikkje et ord. Han bare låg der i sengå.
Han klarte så vitt å løfta på kroppen sin.
Det værsta va vell at han ikkje kjente meg igjen, og kanskje verre sin egen sønn.
Eg tok han i håndå, han klemte til, så mye han hadde krefter til.
Eg vett ikkje om han visste heilt kem han holdt i håndå, men det va fint.
Eg kjente tårene strømte på, eg klarte ikkje å ver i rommet lenger. Det va vondt å se han sånn! Han hadde det ikkje godt!
Men eg kunne ikkje visa tårene, viss eg viste det til bestemor så va eg redd for at hu sko begynna å grina.
Å eg ville huska han som den gamle bestefaren min, ikkje som den eg såg han va der.. han va ikkje seg sjøl!
Morgenen ittepå, lørdag 31.mars. Så fekk faren min og onklane og tantane min beskjed om at de måtte komma. For han hadde blitt ennå dårligere.
Så faren min og onkelen min drog så fort de kunne.
Men de va forseine, ca 15 min itte de hadde reist. Fekk me mellingen.
"Pappa e dø no".
Eg slapp alt eg hadde i hendene og sprang opp på rommet.
Eg har vært ganske nær bestefaren min, og han e den fyste eg har mysta.
Men eg har bare gode minner sammen me han. Og de komme eg ikkje til å glømma.
Det eg e redd for nå, e at bestemor ska gå bort og nå, pågrunn av sorg.
Minnestunden for han e imårå. Mens begravelsen e på onsdag!
Eg vett iallefall at han e på et bedre sted, pågrunn av at Jesus døde for oss, så har jo han åpna porten til paradis! :)
Han blei neste 87, og bestemor og han har vært gift i 66år.
Bestemor har vært kristen heile livet, men bestefar blei fysst kristen som 70 åring. Det va det året eg blei født, så det e jo en grunn til det og då:P
Så eg treffe han igjen:) Meg og han i himmelen!
Hvil i fred Bestefar!
9 kommentarer:
Dette var sterkt, Camilla. Håpe det går bra med deg. :-)
Det er uansett utrolig godt å vite hvor godt han har det nå. Han er heldig som slipper å vente lenger. Nå er han der. For evig og alltid. :-)
Hei Hei:)
Kjenner deg ikke, men eg kjente meg veldig godt igjen i historien din. Opplevde noe lignende for ca. 4mnd siden da Bestemoren min døde.
Det var sterkt å lese om Bestefaren din. Eg vet det ikke er lett, og eg håper det går fint med deg!
Vet det ikke er så mye som trøster i en slik situasjon, men det er fint å tenke på at når man dør så kommer man til Himmelen!=) Det er tross alt et bedre sted å være, selv om savnet for de døde er stort her på jorden.
Lykke til i begravelsen, måtte den bli fin.
Gud velsigne!
Thomas: Ja det e godt å vita:)
Camilla: Eg har hørrt om deg, gjennom Nils Arne.. Men takk ska du ha! :)
Bare hyggelig:)
Du kan lese posten om bestemoren min om du vil:
http://camillapersilla.blogspot.com/2006/11/hvil-i-fred-bestemor3.html
Håpe d jekk fint i går, at d går bra me deg<3<3<3
*tenke på deg*
Store klem
Stine: Takk ska du ha! Glede meg til å se deg igjen:)
Go kar! Kjempe snille me meg sjøl om han aldri hadde sett meg før! R.I.P <3 Håpe det gå bra me deg, men du vett jo at han e på ein bedre plass nå! Hans tid var komt..
Du vett du har meg å snakka me!:)
Gla i deg:)
der sjeid følet.
håbe d går bra me deg!!
og husk at me e her for deg!
Stor klump i halsen da du sendte mellingen.. Virkelig trist.
Uvirkelig å tenke at også jeg kommer til å oppleve det..
Føler med deg i sorgen.
Husk at jeg er her for deg!
God klem fra meg..
Glad i deg!
Legg inn en kommentar